Op vrijdag 14 maart wordt er in vele landen het Holi-feest, Holi-Phagwa of Phagwa, Phagawan, Phaguaa gevierd. Dit kleurrijke feest wordt jaarlijks gevierd door Hindoestanen. Tijdens dit feest viert men het begin van de lente, de overwinning van het goede op het kwade en de komst van een nieuw jaar. De avond voor Holi zijn er grote kampvuren te vinden om het kwaad te verbannen, op die manier kan de lente en het grote feest met goede moed van start gaan. Tijdens Holi-Phagwa worden er feestelijk kleurrijke optochten gehouden waarbij men met verschillende kleuren poeder naar elkaar gooit.
Leestip: Feestdagen Hindoeïsme
Het Holi-feest is het Hindoestaanse nieuwjaarsfeest. In tegenstelling tot veel westerse landen wordt dit feest niet op 1 januari, maar medio maart gevierd. Dit komt doordat Hindoestanen een andere kalender hanteren. De Hindoestaanse kalender is namelijk gebaseerd op een maanjaar. De westerse kalender is gebaseerd op een zonnejaar. Een maanjaar is in de regel elf dagen korter dan een zonnejaar.
Hindoestanen vieren Holi-Phagwa met hun dierbaren. Zowel vrienden als familie zijn welkom. Het verleden wordt afgesloten en er wordt een nieuwe start gemaakt. Vandaar dat het feest ook wel het ‘familiefeest’ genoemd wordt. Ook noemt men Holi-Phagwa ‘het feest van de eenheid’. Er is geen ongelijkheid en iedereen gaat gekleed in dezelfde kleurrijke kleding.
De oorsprong van het Holi-feest is in India. In India zijn kasten en sociale klassen verbonden aan kleur. Tijdens het Holi-feest gooit met naar elkaar met ‘gulal’, een kleurrijk poeder. Een teken dat op Holi-Phagwa het kastensysteem volledig ontwricht is en in feite iedereen gelijk is.
De Holika-plant wordt vijf weken voor het feest gepland. Als deze vijf weken voorbij zijn wordt er een brandstapel om de plant heen gemaakt. Vervolgens wordt het plantje (het goede) tussen de brandstapel (het kwade) weg gehaald door de priester. Daarna wordt het kwade aangestoken en verbrand.
Op de ochtend van het feest komen hindoestanen bij elkaar op de plek van de brandstapel. Er wordt een gebed en een wens uitgesproken. Dit gebeurd voor het geluk en het welzijn van de bevolking. Er wordt een stip op het voorhoofd gezet als teken van geluk. Daarna bestrooien mensen elkaar met overgebleven as van de brandstapel. Dit symboliseert de overwinnen van het kwaad.
Na het ritueel bij het kampvuur gaan de mensen de straten op en barst er een kleurrijk, feestelijk spektakel los. Er wordt gezongen, gedanst en gegeten. Het volk besprenkelt elkaar met reukwater en er wordt met ‘gulal’ gegooid. Gulal is een kleurenpoeder, dat voorkomt in alle kleuren van de regenboog. Mensen vullen hun zakken met gulal en beginnen met gooien wanneer het feest is losgebarsten. Doordat iedereen met verschillende kleuren poeder gooit veranderen de mensen en de straten in korte tijd tot een feestelijk, kleurrijk geheel. Deze kleuren staan symbool voor de natuur die in bloei staat. Als iemand gulal naar je gooit dan wordt dit gezien als een teken van liefde en vriendschap. Iedereen wordt besprenkelt en bestrooid. Het geeft een prachtig straatbeeld. Iedereen is vrolijk en gekleurd.